krótko wziąć

См. также в других словарях:

• wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …   Słownik frazeologiczny

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• trzymać — 1. Trzymać kogoś na uwięzi «ograniczać czyjąś swobodę»: (...) komunizm obalił naszą rewolucję, ale rewolucjonistów nie unicestwił. Trzymał ich gdzieś na uwięzi, lecz nie eksterminował. A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między. 2. Trzymać… …   Słownik frazeologiczny

• dwa — + m. nieos. i n; dwaj, dwóch, dwu, m. os.; dwie, ż; DMs. dwóch, dwu, B. m. os. dwóch, dwu, m. nieos. i n dwa, ż dwie, C. dwom, dwu, dwóm, N. m i n dwoma, dwu, ż dwiema, dwoma 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 2» Dwóch, dwu mężczyzn idzie,… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… …   Słownik frazeologiczny

• słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

• góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

• przyłożyć — dk VIb, przyłożyćżę, przyłożyćżysz, przyłożyćłóż, przyłożyćżył, przyłożyćżony przykładać ndk I, przyłożyćam, przyłożyćasz, przyłożyćają, przyłożyćaj, przyłożyćał, przyłożyćany 1. «zbliżyć coś do czegoś aż do zetknięcia (zwykle w określonym celu) …   Słownik języka polskiego

• rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… …   Słownik języka polskiego

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego